Bu dünyaya bu hayata ait değilim, olmadığımı düşünüyorum; bu nasıl anlatılır? Hangi betimleme, hangi edebi akım bunu dile getirmeye yeter? Retoriğin sınırlarını ne kadar zorlasam da başarılı olunamayacak bir duygu belki olgu...
Bir gök kuşağının tepesinde yaşayan bir peri olsaydım mesela, tek yoldaşım renkler olsaydı, yağmurun ardından çıkan.
Ya da bir bulut olsaydım, dağıldıkça şekil değiştiren. Herkes ne görüyorsa o olsaydım. Hoş insan da bir nevi öyle değil midir? "Ne renk olursa olsun kaşın gözün, karşındakinin gördüğüdür rengin" Kendini ne kadar anlatsan da anlamazlar ya hani bazen. Yalnızsındır hep işte en çok o zamanlarda. Bir ok gibi saplanır yüreğine, anlaşılamamak. Bu yüzdendir bu dünyaya ait olmadığımı düşünmelerim. Ne dersem diyeyim anlaşılamamak. Seviyorum diye haykırsam bile bencillikle suçlanmak. Sevmeler ne zamandır bencillikle nitelendirilir oldu, ben zamanın neresindeyim? Sevgi nereye gidiyordu ? Dostluk kalmış mıydı? Güven mesela güvensizlik en büyük problemim olmuşken , bir zerre bile olsa güven vereni arıyor olmak ironik!
Ait değilim işte, doğruyla yanlışı savaştıran bu toplumda; mutlak doğrunun olmadığı bir hayat sürerken bazı insanların diktatör gibi bir düşünceyi kabul ettirme çabalarını kabul edemiyorum.
İnsanların artık gülümsememelerini, çıkar çatışmalarını, ego tatminlerini, sevgiyi harcama şekillerini, insanları kullanmalarını, hayal kırmayı meziyet sananları, saygısızları, anlayışsızlıkları, bazen kendimi kabullenemiyorum.
Mızıkamı getir atlı, dünyanın sesi kısılmış! Fırçamı da getir rengi solmuş insanlar var
Ankara'dan gemiler kalkardı her gece, bir terketme arzusu... Liman arardın gidecek, bir mavilik... Gökyüzünü yansıtacak bir mavilik karalar bağlamış bu şehirde. Şimşekler çakardı düşlerinin içine, fırtınalar kopuyordu alabora etmek için gemilerini ve kenetlenmeye hazır karanlık bulutlar semada... Ve bir yıldız göz kırpıyordu, bir martı süzülüyordu kanadında bir güvercinin. Umut taşıyordu... Sense bir ürkek kız bekliyordun gemilerini kıyısında düşlerinin. Deryalara dönüştürmek için elinde tuttuğun pet şişe içindeki deniz suyuyla... Ütopyalar güzeldi be, çok güzel...
Haziran,2014
Ays
Herkes yağmurda alelacele koşarken bir oraya bir buraya ; her bir damlasından keyif almak, dans etmek istiyorum. Varsın deli desinler bize, deli olmak istiyorum seninle Çocukken yaptığımız gibi, geçen uçaklara el sallamak istiyorumMızıka.. Mızıka çalmak sokaklarda durduk yere; hatta oturmak belki İstiklal'de bir kaldırıma. Dondurma külahında para toplayıp hepsini bir çocuğa vermek istiyorumPamuk şeker yemek istiyorum... Yüzümüz gözümüz pespembe olsun hatta... Dönme dolaba binmek istiyorumm en tepesinde dünyaya haykırmak o an ne hissediyorsak onu...Balık tutalım da istiyorum, sonra onları denize geri atmak ama.Martılardan korkar mısın? Simit verelim istiyorum martılara...Sokak köpekleri eşlik etsin yollarda bize istiyorum, evet korkuyorum aslında ama yanımda ol istiyorum.Bakir bir koyda çadır kuralım istiyorum.Dünyayı gezmek istiyorum en salaş halimizle.Salaş bir meyhanede, bir büyük bitirmek istiyorum. Sonrasında "çay istiyoruuum" diye bağırmak istiyorum.Şiirler yazalım birbirimize, hani derler ya şairler yaşadığı aşkı o an yazamaz şiirlerinde diye; halt etmişler , yazalım biz istiyorum.Kimsenin göremediği sonsuz renkleri görelim istiyorum.Direnebilelim istiyorum bir de. Evet evet, seninle biber gazı da yemek istiyorum. Maskelerimizin altından gülümseyelim istiyorum birbirimize.Koşalım istiyorum en çok, ayçiçek tarlasında, sokakta, kumsalda...Evin içinde bile bir odadan diğer odaya geçerken ayrılmasın istiyorum ellerimiz.Hep bir aşk yaşayalım da istemiyorum.Kavga da edelim, beraber bir kavgamız da olsun istiyorum.Dostlarımız olsun istiyorum, gerçek dost. Dostum ol istiyorum... Sana hayran olmak istiyorum mesela, büyük adam ol istiyorum. Konuşurken ortamlarda öyle güçlü güçlü; işte bu ya! demek istiyorum.Senden çok şey öğrenmek, sana çok şey katmak istiyorum.Beraber ağlayabilmek istiyorum, saçma sapan bir sebep bile olsa...Doğayı birlikte kucaklayabilmek istiyorum. Ben de yaşatma arzusu varken öldürmeyi düşünme istiyorum.Aptallıklarımızda birbirimizi uyarmak istiyorum bunu ego savaşına döndürmemek istiyorum.Bana kızdığında, gözüne bakıp gülümsediğimde sana sarılmak üzere olduğumu anla istiyorum.Omuz çukurunda uyumak istiyorum bir de... Omuz çukurundan başlar aşk demişti bir arkadaşım...Seyahatler etmek istiyorum seninle, bilmediğimiz yerlere. Sokak çocuklarıyla dertleşebilmek istiyorum seninle...Sen ne istiyorsan onları da sonuna kadar yapalım istiyorum.Aşk'ım olmadan, dostum ol istiyorum ben! Hayatta ilk önceliğin aşk, para vs olsun istemiyorum.Hepsinden azar azar belki ama hepsinden olsun istiyorum.Hayatı beraber güzel kılmak istiyorum.Acısını ve tatlısını yaşarken hep aynı zevki alalım istiyorum.Tüm kötülüklere kafa tutalım beraber istiyorum.Hayatı hep sev istiyorum yaşamayı.. Arzularını hayallerini... Beni... Seni sevmek istiyorum...Var olmayan birine yazdığım bu yazıda, bir gün özne sen ol istiyorum. Sen daha gelmeden, bak bunları yazmıştım sana diyebileceğim bir insan ol istiyorum :)
06.06.2014
Ays
ve onlar, çok sevmiş sevilmiş, aşık olmuş aşktan soğumuşlardı...
ve onlar, değer verdikleri tarafından yakılmışlardı
külleri üzerlerinde kalmış yıllanmış bir şarap gibi raflara kaldırmışlardı kalplerini
ve onlar, sevişirken bile geçmişten gelen inançsızlıkları taşıyorlardı tenlerinde
ve onlar, sevemeyecek aşık olamayacaklardı
ve onlar, ayaklarında geçmişin prangaları; özgürlük savunacaklardı...
kalplerinde bir kuş vardı, göğüs kafesinde hapsettikleri...
Bukowski'nin mavi kuşu gibi...
"bir mavi kuş var yüreğimde
çıkmaya can atan
ama ben ondan güçlüyüm, kal,
diyorum ona, kimsenin
seni görmesine izin veremem. "
ve onlar, sevilmeye devam edeceklerdi ama buna kör yaşayacaklardı...
ve bir gün biri gelecek, ayı maviye boyayacaktı...
görmeyeceklerdi... çünkü;
ayaklarındaki aşk prangalardan ya da şehrin ışıklarına aşık olduklarından
yıldızları ayı gökyüzünü özgür kuşları
asla bilemeyeceklerdi...
Ays / 3614
http://www.youtube.com/watch?v=qHz-JqYRSu8
