99 yılının başlarında 5 Ocakta gözlerini açtı dünyaya Tokat-Kızıldereli babanın, Dersim'li annenin 3. evladı olarak. 2 ablası olan Berkin evin tek oğlu. Bir de en küçükleri olunca haliyle biraz haylaz ama akıllı ve zeki.
Hayalleri olan hayata sımsıkı bağlanmış yaşıtlarından olgun. Bazen doktor olacağını söyler tüm hastalara umut olacaktır bazen öğretmen olur hayalinde , nice doktorlar, öğretmenler, avukatlar, hatta polisler yetiştirecektir. Hayallerini umutlarını onlara aşılayacak gelecek nesillere Berkin'ler katacaktır. Paylaşmayı çok sever çünkü küçücük bedeninde kocaman yürek taşır.
Kim bilir başka ne hayalleri vardı Türkiye'nin küçük prensi Berkin'in. İsminin anlamı kadar güçlü ve sağlam Berkin'in. Kim bilir kaç hayat kurtardı hayallerinde, kim bilir kaç kişiye umut oldu.
Bir gün ailesiyle kahvaltı yapacaktı. Herkes evde toplanmıştı. Karne almasına az kalmıştı mezun da olacaktı. Heyecanı yüzünden bile okunuyor içi kıpır kıpırdı. Ailenin en küçüğü olarak neş'e saçıyordu yine etrafına. Günlerden 16 Haziran 2013. Babalar günü...
Evde ekmek olmadığını fark etti annesi, ekmek almaya gidecekti. Kıyamazdı Berkin ne annesine ne ablalarına. Hemen kalktı yerinden "ben alırım" dedi. Çıktı Berkin evden. Saat sabahın daha 7 si. Bir sokak ötedeydi fırın. Sokakta buram buram biber gazı kokusu. Yollarda ara ara koşuşan insanlar. Tek tük. İçlerinden biri uyardı Berkin'i. Dikkatli olmasını söyledi, polisin gelişi güzel gaz fişeği attığını plastik mermi sıktığını... "Ben çocuğum bana sıkmazlar kii" dedi Berkin. Tatlı gülümsemesiyle.
Adım adım yaklaşıyordu hayaller kurarak mezun olacaktı yeni takım elbise almış onu giyecekti ve bugün babalar günüydü heyecanı ikiye katlanmıştı. Mezuniyeti babasına en güzel hediye olacaktı çünkü.
Derken çocuk olduğunu dinlemeyecek olan polislerle aynı karedeydi. Sıktılar. Evet sokaktan geçen 14 yaşındaki çocuğa gaz fişeği sıktılar. Karşılarında kim olursa olsun umurlarında değildi çünkü. Adeta oyun oynuyorlardı. Kulağının hemen arkasından isabet etti Berkin'in. Olduğu yere çöktü Berkin. Eliyle tutup çekti gaz fişeğini. Neye uğradığını şaşıran Berkin'in yanına ilk gelen belki arkadaşıydı belki orada olan yine polisten kaçan biri. Kendini kaybetmeden önce söylediği son söz "Babama söylemeyin, üzülür" oldu Berkin'in. Tüm Türkiye'yi üzeceğini bilemezdi ki küçücük yüreği...
45 kiloydu Berkin bugün 16 kilo. Aradan 268 gün geçti hala yoğun bakımda hala direniyor. Çıktığında adı Berkin "Ethem" Elvan olacak. Belki öğretmen belki doktor olacak. Ama bizim küçük prensimiz kalacak.
Dayan Berkin, güzel günler göreceğiz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder